นิทานเรื่อง...จุดหมายนั้นสวยงาม

วันหนึ่ง...มีคู่รักหนึ่งคู่ทั้งคู่มีอาชีพคือหมอที่เก่งมากจึงทำให้ไม่มีเวลาที่จะมอบให้กันและกันซักเท่าไหร่แต่วันหนึ่ง...เขาทั้งสองเลือกที่จะขอลาหยุดพร้อมกันเพื่อที่จะไปเที่ยวในสถานที่ ที่ฝ่ายชายขอฝ่ายหญิงแต่งงาน 

วันเดินทางเป็นวันที่อากาศแจ่มใสเขาทั้งสองได้นำของขึ้นรถเช่นและภรรยาก็ไม่ลืมที่จะนำแซนวิททูน่าของโปรดสามีที่เขาทำขึ้นมาเองใส่ไปในรถด้วย

เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วเขาทั้งสองก็ได้ออกเดินทางพร้อมกันโดยมีสามีเป็นคนขับรถ

เมื่อรถกำลังจะออกก็มีเสียง...กรี๊งงงงงง! เป็นเสียงโทรสับของสามีเมื่อเขาเห็นเบอร์โทรที่โทรเข้า เขาก็รู้ทันทีว่าเป็นเบอรของโรงพยาบาลสามีจึงพูดขึ้น"นี้วันหยุดของเรายังจะโทรมาทำตามอีกหรอ"ภรรยาจึงบอกว่ารับโทรสับเทอะอาจเป็นเรื่องด่วนก็ได้...แน่นอนหลังจากที่สามีคุยกับต้นสายเสร็จเขาก็ทำหน้าเศร้าพร้อมพูดขึ้นมาว่า....ทางโรงพยาบาลคนไม่พออยากให้เราคนใดคนหนึ่งรีบกลับไปเข้าประจำที่โรงพยาบาล

เขาทั้งสองนั่งคิดถึงความสำคัญและสิ่งที่หัวใจตนเองต้องการ...และสามีจึงตัดสินใจว่าที่ ที่เราจะไปใช้เวลาแค่ 30 นาทีเองแต่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าเรารีบขับไปกลับหน่อยคงใช้เวลาไม่ถึง25นาทีหรอกหลังจากพูดเสร็จเขาก็รีบขับรถออกไปทันที

แล้วก็เป็นในตามขาดเขาใช้เวลาเพียง15 นาทีในการเดินทางไปถึงสถานที่แห่งนั้นแต่...สถานที่แห่งนี้ไม่เหมือนกันที่ ที่เขาเคยเห็นมันเป็นเพียงแหล่มเล็กๆที่ยืนออกไปทางโคดหินด้านล่างก่อนที่จะถึงทะเล มันไม่มีความรู้สึกสดใสสวยงามเหมือนที่เคยผ่านมาเมื่อมาถึงพวกเขาก็รีบขับกลับเพื่อไปให้ถึงโรงพยาบาล

หลังจากวันนั้นเขาทั้งสองก็ไม่คิดจะกลับไปในสถานที่แห่งความหลังอีกเลยได้เพียงครุ่นคิดว่าทำไมสถานที่แห่งนั้นทั้งที่เมื่อก่อนมันเคยสวยงามหรือเป็นเพราะกาลเวลาที่มันเปลี้ยนไปทำให้ที่แห่งนั้นไม่เหมือนเดิม

จนวันหนึ่งเขาก็ได้รับคำตอบจากชายแก่ที่เขาต้องรักษามะนเป็นคำตอบที่ทำให้เขามองโลกนี้ในมุมมองที่ต่างไป

คำตอบนั้นคือ 

....

สถานที่แห่งนั้นความสวยงามมันอยู่ที่ใด

ปลายทาง?

หรือจะเป็นสองข้างทางที่เราวิ่งผ่าน

คุณเป็นคนเลือกว่าจะมองมันแบบไหน

หากคุณเร่งรีบจนไม่สนใจว่าจะเก็บเกี่ยวประสบการณการเดินทางในชีวิตคุณ

คุณก็จะได้รับแค่ความสำเร็จไม่ใช่ประสบการณ

ขอบคุณที่อ่านถึงตรงนี้

By.21talk